XURSHIDABONU

Дил ўғрилари ичра энг уддабурон сенсан”,
Бас, жабру ситам қилма, жисмимдаги жон сенсан.

Ғафлатда сара ҳислар муз янглиғ эди, не тонг,
Қиш чоғидаги нури хуршиди жаҳон сенсан.

Ўт ёқдинг-у кўнгилга, ошуфта этиб, сўнгра
Дил дардига айланган ташвиши калон сенсан.



Юз бурса агар мендан розимни билиб олам,
Жаннатга томон бошлар ул роҳи ниҳон сенсан.

Ҳар кимда хато бўлгай, беайб Худо дерлар,
Минг шубҳа-алам бирла пайдои гумон сенсан.

Жабринг ўтибон жоннинг бор тоқати тоқ ўлди,
Дил ўғриси, дил ичра як дона, ишон, сенсан!

XURSHIDABONU